Family-Identity, 2018
Mijn identiteit verbonden met plaats en tijd - Van Lelystad naar Arnhem, Nederland
Voor mijn studie werd ons gevraagd artistiek onderzoek te doen naar onze identiteit. Ik nodigde mijn ouders en mijn oma (mijn moeders moeder) uit om gezamenlijk onze familie-identiteit te onderzoeken in een door mij ontwikkelde activiteit.
Deze kunstinstallatie bestaat uit Hedera takken (klimop) en zijn met verschillende zelfgekozen materialen met elkaar verbonden en ten opzichte van elkaar in de ruimte opgehangen en gepositioneerd. Het proces is gedocumenteerd met zowel foto's als videomateriaal. i.v.m. privacy redenen toon ik hier enkel fotodocumentatie.
Mapping
Samen met mijn ouders en later ook met mijn oma maakten we onze sporen zichtbaar waar we ooit hebben gewoond doormiddel van 'Mapping'; Een activiteit waarbij je met landkaarten relaties en verbindingen visueel maakt in een gesprek door ter plekke uit te tekenen op de kaart.
Door samen naar onze familiegeschiedenis te kijken in relatie tot de plaatsen waar we hebben gewoond, werd ik bewust van onze herkomst en onze reikwijdte van wonen en leven. Mijn oma (1926-2022) was de nog de oudste levende referentie van mijn familiegeschiedenis die mij daarover kon vertellen.
Door deze samenwerking leerde ik wat het betekend om uit een 'Polder-cultuur' te komen en hoe dit mijn eigen identiteit (heeft) beïnvloedt. Door samen bewust met dit project bezig te gaan werden gesprekken geopend die anders waarschijnlijk niet hadden plaatsgevonden.
Kunstinstallatie
De kunstinstallatie is gemaakt in samenwerking met mijn ouders en het beeldende resultaat van het onderzoek naar onze gezamenlijke en individuele identiteit hoe we met elkaar verbonden zijn.
Dit hebben we gedaan door eerst het ontleden van onze levens-structuren en dit betekenis toekennen: Het kaal halen van de takken. En tenslotte door onze identiteiten met elkaar verbinden: Het ophangen en positioneren van de takken in de ruimte en aan elkaar verbinden met verschillende materialen.
Veilige Ruimte
Door mijn 'familie-taal' beter te begrijpen, kan ik nu makkelijker schakelen tussen de 'gezamenlijke ruimte' waarbinnen je kunt leren van elkaar, en mijn 'persoonlijke ruimte', om dicht bij mijzelf te blijven.
De kunstinstallatie is een Third Term geworden; een soort 'tussenruimte' waarbinnen die gezamenlijk uitwisseling plaats heeft kunnen vinden. Waardoor we konden leren over elkaar en waardoor het makkelijker werd om ook persoonlijke gesprekken te hebben met elkaar. Er ontstond een soort veilige ruimte voor het delen en onderzoeken van persoonlijke verhalen en waar hele mooie dingen konden ontstaan met elkaar.
De bijhorende foto- en video presentatie in de POST-Studio van de internationale Master Artist Educator, ArtEZ in Arnhem. 2018.
